Jan Drent
Uit de serie Verhalen van oud-Achillianen (destijds geschreven door Frits Beekman) dit keer Jan Drent. Voor tegenstanders van Achilles was Jan een lastige man, een verdediger die moeilijk te passeren was en de keren dat dat wel gebeurde wist Jan de noodrem te vinden. Jarenlang was Jan de rots in de branding van het eerste elftal en later van het zaalteam De Witte Bal, waarin bijna uitsluitend Achillianen speelden. Jan ontbreekt nooit op de seniorendagen van de club ondanks dat hij al lang in het Westen woont.
Terug in de tijd van Frits Beekman: Jan weet nog opperbest dat de eigenaar van Parkzicht, de heer Boonstra, bestuurslid van Achilles was geworden. ”Het was daar altijd, aldus Jan, een hartstikke leuke boel”. Op een zaterdagnacht om twee uur kwam Abel Alting, onze trainer, binnenstappen. Controle! “Mijn lengte viel hem onmiddellijk op en ik was de klos. “Jij speelt niet mee”, luidde zijn vonnis. Maar al rondkijkende zag hij nog vijf spelers. Met een half elftal het veld ingaan was geen optie. “Mijn vonnis kreeg het predicaat voorwaardelijk. De spelers trakteerden Abel en hij liet zich het geestelijk vocht goed smaken. Zeer wankel ter been verdween Abel diep in de nacht op weg naar huis. ’s Middags werd thuis tegen GRC gespeeld en gewonnen met 5-1. Zo zijn de regels en zo wordt het spel gespeeld.
Teamgenoot van Jan was Geert Loman, een uiterst begaafde technicus die dagelijks wel een biertje naar binnen sloeg. Abel Alting wilde een daad stellen en zei tegen Geert: Ik stel jou niet meer op, je leeft te onregelmatig. “Daar bent U mis mee, repliceerde Geert. Ik leef juist erg regelmatig”.
Jan van der Mei
Bouw tribune Achilles Houtlaan 1989. Bouw van een tweede tribune aan de oostzijde van het hoofdveld aan sportpark aan de “Houtlaan”. Leden van de onderhoudsploeg en andere medewerkers bezig met het plaatsen van de staalcontructie op het talud. V.l.n.r. Roel Bartelds, Wieger Mol, Joop Jokshorst, Ab Ensing, Jan Drent, Roel Weerman, Kees de Haan en Johan Heida
