Wie na vijf wedstrijden het volle pond heeft, kan zomaar eens kampioen worden. Dat besef is er ook bij JO9-6 van Achilles 1894. Voor het seizoen een ‘Geheimfavorit’, zoals de Duitsers zeggen. Maar na luttele wedstrijden een geoliede doelpuntenmachine die de ene na de andere ploeg aan de zegekar bindt. Ook de JO9-9 van LEO (Loon) moest eraan geloven: 6-0.
“Twee, toch?” Niek Bolding zei het ver na afloop van de gewonnen thuiswedstrijd, met een vragende blik in zijn ogen. Toen omstanders hem duidelijk maakten dat hij toch echt drie keer gescoord had, lurkte hij nog maar eens aan een bidon en haalde hij zijn nog jonge en ranke schouders op. “Oke”. Alsof hij wilde zeggen: Maakt niet uit, we hebben gewonnen, punten zijn in de knip; dus op naar de volgende pot.
Het was zege nummer vijf in even zovele wedstrijden voor de rood-zwarte brigade en de manier waarop die zaterdag tot stand kwam, was ronduit indrukwekkend. Van quitte af was Achilles 1894 JO9-6 de slimmere, de betere en vooral de gevaarlijkere van de twee teams. De gasten in het blauw waren weliswaar fysiek sterker, maar de thuisclub beschikte duidelijk over meer voetbalvernuft.
Wat dan nodig is, is een snel doelpunt. En dat kwam er. Nadat linkspoot Thijs Scheffers vroeg in de wedstrijd met een Ronaldo-achtige passeerbeweging aan de linkerkant van het veld voor het speltechnische hoogtepunt van de ochtend zorgde, was het Levi Letwory die de buitenkant van de paal raakte alvorens Niek Bolding even later zijn eerste treffer van de dag scoorde: 1-0.
Gesteund door de voorsprong, bleef de thuisclub aanvallen. Dat leidde al snel tot opnieuw een doelpunt van Niek. Met een hoog en hard schot bracht hij de marge op twee. Een aansluitingstreffer had LEO kort voor de pauze terug in de wedstrijd kunnen brengen, maar gelukkig was Dain Walstra er om tijdig redding te brengen met een sliding.
Verzet gebroken
Met de comfortabele voorsprong bij rust, was het zaak voor leidsters Ruth en Erika om te zorgen dat hun ploeg niet zou verslappen. De boodschap kwam, tussen de slokjes ranja door, aan bij hun formatie. Bij terugkomst op het veld ging JO9-6 namelijk door waar ze voor rust mee was gestopt.
Met wederom Niek als doelpuntenmaker kwam Achilles 1894 kort na de pauze op 3-0. Dat de goalie van LEO er niet goed uitzag bij deze goal deed aan de vreugde over de hattrick – hoewel geen loepzuivere – niets af. Het laatste restje verzet van de gasten werd door de treffer gebroken, want doelman Lukas Mooy kreeg vervolgens niet of nauwelijks wat te doen.
Met ook broerlief Natan Mooy op dreef, net als Tymo Odding, ging de thuisploeg op zoek naar nog meer treffers. Het besef dat doelsaldo wel eens het verschil kan maken in de strijd om de titel, was er bij JO9-6. Dain maakte er 4-0 van, waarna ook de inschuivende Romero Berkenpas een goaltje meepikte: 5-0. Thijs zorgde voor het slotakkoord: 6-0.
“We worden lachend kampioen”, klonk het langs de zijlijn uit de mond van de fanatieke supportersschare van JO9-6. En dat zou zomaar kunnen, want dit is een uitgebalanceerd team waarin iedereen een stapje extra voor elkaar zet. Mustafa Demir en Jasper Geertsma zijn daar ook het levend bewijs van; hun inzet en strijdlust was medebepalend voor het succes tegen LEO.
Wat restte, was de conclusie dat de titelstrijd open is. Vijftien uit vijf, net zoveel als rivaal HHCombi JO9-2. Die formatie heeft echter een doelsaldo van 45-0, de Assense trots heeft 42-1. Cruciaal wordt dan ook de onderlinge ontmoeting later dit seizoen. Misschien krijgen de supporters wel gelijk; de kracht van het collectief is vaak beslissend in titelkrakers. En daarmee zit het bij Achilles 1894 wel snor.
Achilles 1894 JO9-6 – LEO (Loon) JO9-9 6-0 (2-0). 7. Niek Bolding 1-0, 11. Bolding 2-0, 22. Bolding 3-0, 26. Dain Walstra 4-0, 29. Romero Berkenpas 5-0, 34. Thijs Scheffers 6-0.
Gerard Bos / DeSportjournalist.nl
