Zondag was dan eindelijk de eerste wedstrijd van het seizoen in het pittoreske Witteveen. Geen zon, geen wind, dus een perfecte voetbalmorgen. Het was natuurlijk wel even wennen na deze toch wisselvallige zomer. Aan de conditie moet natuurlijk nog wat gesleuteld worden, maar de techniek gaat niet verloren. Dan de wedstrijd. De eerste twaalf minuten moest de keeper van Witteveen al vier keer de bal uit het net halen. Ik kan mij buiten de training om niet herinneren dat we zo snel vier keer hebben gescoord. Witteveen zal niet de sterkste tegenstander in deze competitie zijn, maar het liep bij ons als een trein. Met in de spits onze nieuwe aanwinst die zijn reputatie (grootspraak van Hans) wel waarmaakte. De russtand was 0-6, waardoor ons management met een gerust hart in de rust kon gaan wisselen. Door de grote voorsprong verslapte de concentratie de tweede helft toch enigszins waardoor de eindstand 1-7 werd. Door de grote opkomst waren er spelers genoeg die de vlag ter hand konden nemen, want onze vaste grensrechters lieten jammerlijk verstek gaan. Na de wedstrijd een koud krat bier op tafel, want dit moest toch wel even gevierd worden. Als we deze lijn nu doortrekken, kan eindelijk die kar eens uit de schuur worden gehaald. Ik denk wel dat deze onderhand een grote opknapbeurt nodig heeft. Of ben ik nu iets te voorbarig. Kortom, een mooie start met perspectief voor de volgende wedstrijden.
P.s Anne Jan heeft ervoor gezorgd dat ze in Witteveen nu op zoek zijn naar een nieuw net voor in het doel.
Foto’s: https://www.flickr.com/photos/99267383@N05/sets/72157634789168198/with/29006976304/
